Być uzależnionym od samochodów

Mimo że mam swój wspaniały samochód, który „odpukać w niemalowane”, nigdy mnie nie zawiódł, to nadal poszukuję kolejnej sztuki.  To jak uzależnienie. Mój TŻ co jakiś czas jest bombardowany nowymi pomysłami moto, typu: nowe alufelgi, przyciemnianie szyb, a w rezultacie zmiana na coś nowego. W rezultacie spełza na niczym, czyli pozostajemy przy obecnym samochodzie.

Tysiące ogłoszeń, które codziennie przeglądam wciągają jak picie porannej kawy z cukrem i mleczkiem. Pośród tych wszystkich marek i modeli znajduję coś dla siebie. Być może, na dzień dzisiejszy, była by to Skoda Octavia II. Miałam niejednokrotnie okazję przejechać się takim samochodem i gdyby przyszło mi dokonać ostatecznego wyboru, padłoby na Skodę. Biorąc pod uwagę kilka aspektów, na które zwracam uwagę, Octavia spełnia moje oczekiwania, jakie mam w stosunku do samochodu. Choć nie wiem, czy bardziej nie chciałabym Fiata Barchetty lub Mazdy MX-5, którą miałam przyjemność testować. Być może niedługo opiszę swoje wrażenia z jazdy. Jak tylko to parszywe lenistwo mnie opuści 😀

Ale jak na razie, tylko się rozglądam. Mój VW śmiga nienagannie, pali w normie, więc czegoż można wymagać więcej?! A poza tym szkoda się go pozbyć, zwłaszcza że trafił się bardzo dobry egzemplarz.

Co dalej? Na obecną chwilę z dala podziwiam Octavki, żeby na jakiś czas odżegnać nieodpartą chęć bycia jej posiadaczem.  Bo jak to mówią, trzeba mierzyć siły na zamiary.